แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้จำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทไม่เกินห้าหมื่นบาท และศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกา
ผู้ร้องเห็นว่า ผู้ร้องได้ฎีกาปัญหาข้อกฎหมายในเรื่องการรับฟังพยานเอกสารตามมาตรา 94 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งและฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงคัดค้านข้อวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ว่าวินิจฉัยข้อเท็จจริงไม่ชอบ ผู้ร้องย่อมฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงได้ทั้งหมด โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของผู้ร้องไว้พิจารณา
หมายเหตุ ไม่ปรากฎหลักฐานว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
ผู้ร้องชำระค่าขึ้นศาลมา 200 บาท
คดีสืบเนื่องจากโจทก์นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์ของจำเลยรวม 4 รายการ รวมราคา 50,000 บาท เพื่อบังคับชำระหนี้ตามคำพิพากษา ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ทรัพย์ทั้ง 4 รายการดังกล่าวเป็นของผู้ร้อง ขอให้ปล่อยทรัพย์ที่ยึด
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้องของผู้ร้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 82)
ผู้ร้องจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 87)
คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า พยานหลักฐานของผู้ร้องไม่พอฟังว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ยึดไว้ผู้ร้องฎีกาว่าผู้ร้องเป็นเจ้าของทรัพย์สินดังกล่าว จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของผู้ร้องชอบแล้วให้ยกคำร้อง โดยคืนค่าคำร้องที่เสียเกินมา
