แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ฎีกานี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกา จึงไม่ รับฎีกาผู้ร้อง ผู้ร้องเห็นว่า ฎีกาของผู้ร้องเป็นปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของผู้ร้องไว้พิจารณาต่อไปด้วย หมายเหตุ ผู้คัดค้านยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งว่า ผู้ร้องเป็นผู้มีกรรมสิทธิ์ในที่ดินโฉนดเลขที่ 14104 เลขที่ดิน 985เนื้อที่ประมาณ 29 ตารางวา ตั้งอยู่ที่ตำบลตลาดเหนือ(ระเง็ง)อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต โดยการครอบครองปรปักษ์ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 64) ผู้ร้องจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 66)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของผู้ร้องที่ว่า ศาลอุทธรณ์ภาค 3 รับฟังคำเบิกความของนางพยอมเลียวเนลว่านางพยอม ครอบครองที่ดินพิพาทแทนนางเอี่ยนไม่ชอบเพราะนางพยอม เป็นญาตินางเอี่ยนและเป็นบุตรผู้คัดค้าน ย่อมเบิกความเข้าข้างผู้คัดค้านนั้น เป็นการโต้เถียงดุลพินิจในการวินิจฉัย ชั่งน้ำหนักพยานหลักฐานของศาล เป็นฎีกาในข้อเท็จจริงจึง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคหนึ่ง ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้วให้ยกคำร้อง
