แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลสั่งปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันได้เสนอบัญชีทรัพย์มาพร้อมคำร้องแล้ว
หมายเหตุ คดีทั้งสองสำนวนนี้ โจทก์จำเลยเป็นคู่ความรายเดียวกัน ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษารวมกัน
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 265,268,341,342(1) สำนวนที่ 2 โจทก์ไม่ได้อ้างมาตรา 342(1) ดังกล่าว ศาลลงโทษตามมาตรานี้ไม่ได้ ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 268 ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุดให้จำคุกจำเลยกระทงละ 5 ปี เรียงกระทงลงโทษรวมจำคุก 10 ปี และให้จำเลยคืนหรือใช้ราคารวม 13,600 บาท ให้แก่บริษัทอเมริกันเอ็กซ์เพรส (ไทย) จำกัด ผู้เสียหาย ยกฟ้องข้อหาปลอมบัตรอเมริกันเอ็กซ์เพรสของสำนวนที่ 2 ริบของกลางคดีแรก
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อหาปลอมบัตรเครดิตอเมริกันเอ็กซ์เพรสตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 265ในสำนวนแรก ลดโทษให้หนึ่งในสาม จำคุกจำเลย 6 ปี 8 เดือนนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับ (อันดับ 54)
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว โดยมีคำร้องประกอบ (สำนวนธุรการอันดับ 40 แผ่นที่ 3 และแผ่นที่ 1)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ไม่มีเหตุสมควรปล่อยชั่วคราวในชั้นนี้ไม่อนุญาตให้ยกคำร้อง
