แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า คดีนี้ทุนทรัพย์ที่พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงเมื่อจำเลยทั้งสองฎีกาในข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกา ของจำเลยทั้งสอง คืนค่าขึ้นศาลทั้งหมดให้จำเลยทั้งสอง และ มีคำสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับว่า ศาลมีคำสั่ง ไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง จึงไม่รับคำร้องขอทุเลา การบังคับของจำเลย จำเลยทั้งสองเห็นว่า คดีนี้มีทุนทรัพย์ตามคำฟ้อง1,037,068 บาท เมื่อคดีนี้มีทุนทรัพย์ที่พิพาทกัน ในศาลชั้นต้นไม่ต้องห้ามฎีกา แม้ศาลชั้นต้นจะพิพากษา ให้จำเลยทั้งสองรับผิดต่อโจทก์ไม่ถึงสองแสนบาท ก็ไม่ทำให้คดี ต้องห้ามฎีกาแต่อย่างใด โปรดมีคำสั่งรับฎีกาและคำร้อง ขอทุเลาการบังคับของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยทั้งสองร่วมกัน ชำระเงิน 1,037,068 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตรา ร้อยละ 15 ต่อปีนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะ ชำระเสร็จแก่โจทก์ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินจำนวน 199,831 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้อง (วันที่ 20 สิงหาคม 2536) เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน จำเลยทั้งสองฎีกาโดยเสียค่าขึ้นศาลชั้นฎีกามา ในจำนวนทุนทรัพย์ 230,065 บาท พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลา การบังคับ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 66,65) จำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 69)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว การพิจารณาจำนวนทุนทรัพย์ว่าคดี จะต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงหรือไม่นั้น ต้องพิจารณา จำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทกันจริง ๆ ในชั้นฎีกาเป็นหลัก คดีนี้ทุนทรัพย์พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท จึงต้องห้าม ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคหนึ่ง ฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นฎีกาใน ปัญหาข้อเท็จจริง ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาและคำร้องขอทุเลา การบังคับของจำเลยทั้งสองชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
