แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า กรณีเป็นคดีมีทุนทรัพย์ไม่เกิน 200,000 บาท ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248ที่แก้ไขใหม่ และฎีกาของจำเลยที่ 1 เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงมีคำสั่งไม่รับฎีกา
จำเลยที่ 1 เห็นว่า ฎีกาของจำเลยที่ 1 เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้จำเลยที่ 1 ชำระเงินจำนวน42,500 บาท แก่โจทก์พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่ง ต่อปี นับแต่วันที่ 19 มกราคม 2533 ซึ่งเป็นวันฟ้องเป็นต้นไป จนกว่าจะชำระเสร็จ คำขอนอกจากนี้ให้ยก
จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 57)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ และศาลชั้นต้นมีคำสั่งในคำร้องว่ากรณีจำเลยที่ 1 ไม่วางค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงต่อศาล และไม่นำเงินมาชำระหนี้ตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวาง ศาลพร้อมอุทธรณ์คำสั่ง ให้รวบรวมถ้อยคำสำนวนส่งศาลฎีกา เพื่อพิจารณาสั่งต่อไป (อันดับ 58)
คำสั่ง
จำเลยที่ 1 ไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมา วางศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ก่อน จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลย
