แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 จึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า จำเลยฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมไม่ชอบด้วยกฎหมาย การออกเช็คของจำเลยเป็นการออกเช็คเพื่อก่อให้เกิดมูลหนี้ มิใช่เพื่อชำระหนี้ จึงไม่มีความผิดทางอาญา และการที่โจทก์ไม่ติดต่อทวงถามจำเลยซึ่งเป็นผู้สั่งจ่ายตามที่ธนาคารแจ้งว่า โปรดติดต่อผู้สั่งจ่าย นั้น จึงยังไม่ถือว่าธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน การกระทำของจำเลยจึงยังไม่เกิดความผิดเช่นกัน ฎีกาของจำเลยจึงไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไปด้วย
หมายเหตุ ทนายโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 76)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีโจทก์มีมูลจึงมีคำสั่งให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 จำคุก 6 เดือน จำเลยรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 3 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ความผิดตามเช็คฉบับแรกลงโทษจำคุก 3 เดือน ความผิดตามเช็คฉบับที่สองลงโทษจำคุก3 เดือน รวมจำคุก 6 เดือน จำเลยรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 3 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 74)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 76)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องโจทก์ทุกประการและศาลล่างทั้งสองพิพากษาลงโทษจำเลยตามฟ้อง เห็นว่าที่จำเลยฎีกาอ้างว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุม การออกเช็คของจำเลยเป็นการออกเช็คเพื่อก่อให้เกิดมูลหนี้มิใช่เพื่อชำระหนี้จึงไม่มีความผิดทางอาญา และการที่โจทก์ไม่ติดต่อทวงถามจำเลยซึ่งเป็นผู้สั่งจ่ายตามที่ธนาคารแจ้งว่าโปรดติดต่อผู้สั่งจ่ายนั้นจึงยังถือไม่ได้ว่าธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน การกระทำของจำเลยจึงยังไม่เกิดความผิดเช่นกันนั้น แม้ฎีกาของจำเลยดังกล่าวจะเป็นปัญหาข้อกฎหมาย แต่สำหรับคดีนี้เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15 ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยนั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ของ จำเลย
