แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 ส่วนข้อกฎหมายที่ฎีกามาก็ไม่ได้ยกขึ้นมาว่ากันแล้วในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ จึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า จำเลยฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า ฟ้องโจทก์เป็นฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โดยโจทก์บรรยายฟ้องเคลือบคลุมและการกระทำของจำเลยตามที่โจทก์บรรยายฟ้องนั้น ยังไม่เกิดความผิดขึ้น ฎีกาของจำเลยไม่ต้องห้ามฎีกา โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 48)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3จำคุก 4 เดือน จำเลยรับสารภาพ เป็นประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 2 เดือน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 41)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 42)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องโจทก์ทุกประการและศาลล่างทั้งสองพิพากษาลงโทษจำเลยตามฟ้อง เห็นว่าที่จำเลยฎีกาอ้างว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุมและการกระทำของจำเลยตามฟ้องยังไม่เกิดความผิดขึ้นนั้น แม้จะเป็นปัญหาข้อกฎหมายแต่สำหรับคดีนี้เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 249 ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 15 ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยนั้นชอบแล้วให้ยกคำร้อง ของ จำเลย
