แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ที่ 5 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของจำเลยที่ 1 ที่ 5 เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จึงไม่รับฎีกาจำเลยที่ 1 ที่ 5 เห็นว่า ฎีกาของจำเลยที่ 1 ที่ 5 ในข้อ 4 ข.ย่อหน้าสุดท้ายเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ที่ 5 ด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 175 แผ่นที่ 2)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยทั้งห้ามีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 294 จำคุกคนละ 2 ปี คำรับของจำเลยทั้งห้าในชั้นจับกุมและสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้คนละหนึ่งในสี่ คงจำคุกจำเลยคนละ 1 ปี 6 เดือน ฯลฯ
จำเลยที่ 1 ที่ 5 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 162)
จำเลยที่ 1 ที่ 5 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 169)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาจำเลยในข้อ 4 ข. ย่อหน้าสุดท้าย จำเลยเพียงแต่อ้างว่าจำเลยไม่มีความรู้ทางกฎหมาย จึงไม่รู้ว่าจำเลยมีส่วนเป็นผู้เสียหายมีสิทธิที่จะร้องทุกข์ มิได้เป็นการโต้แย้งคัดค้านคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์แต่ประการใดที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกานั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
