แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ขอให้ศาลปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกาโดยผู้ขอประกันขอใช้หลักประกันซึ่งวางไว้ในชั้นขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์เป็นหลักประกัน
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 2 มีความผิดฐานร่วมกันปล้นทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 340 วรรคแรก จำเลยที่ 2 อายุ 16 ปีเศษ ลดมาตราส่วนโทษให้กึ่งหนึ่ง จำคุก 6 ปีคำให้การรับสารภาพชั้นจับกุมและสอบสวนและการนำสืบของจำเลยที่ 2ในชั้นศาลเป็นการให้ความรู้แก่ศาล ลดโทษหนึ่งในสาม คงจำคุก 4 ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ลดมาตราส่วนโทษให้จำเลยที่ 2 กึ่งหนึ่ง จำคุก 5 ปี คำให้การรับสารภาพของจำเลยที่ 2ในชั้นสอบสวนและชั้นพิจารณาเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 2 ปี 6 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 2 ฎีกาและยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 83, สำนวนธุรการอันดับ 58)
จำเลยที่ 2 เคยยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกามาครั้งหนึ่งแล้ว ศาลฎีกายกคำร้อง (สำนวนธุรการอันดับ 56)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยที่ 2 ชั่วคราวทั้งในระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ โดยในชั้นอุทธรณ์ตีราคาประกัน 150,000 บาท (สำนวนธุรการอันดับ 3 แผ่นที่ 3, อันดับ26 แผ่นที่ 2)
คำสั่ง
พิเคราะห์พฤติการณ์แห่งคดีแล้ว ยังไม่มีเหตุสมควรที่จะจะเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม ของศาลฎีกา ให้ยกคำร้อง
