แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ยื่นฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีต้องห้ามฎีกา จึงไม่รับฎีกา
โจทก์เห็นว่า ฎีกาของโจทก์ล้วนแต่เป็นฎีกาในปัญหา
ข้อกฎหมายทั้งสิ้น ทั้งเป็นข้อกฎหมายที่มีสาระสำคัญอันควรสู่การพิจารณาของศาลฎีกา โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานในสำนวนว่าจำเลยได้รับสำเนา คำร้องแล้วหรือไม่
โจทก์ฟ้องและแก้ไขเพิ่มเติมคำฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497มาตรา 3 และขอให้นับโทษต่อจากคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 4970/2532 ของศาลอาญาธนบุรีด้วย
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 134)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 139)
คำสั่ง
คดีนี้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง ห้ามมิให้คู่ความฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220ที่แก้ไขแล้ว ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้วให้ยกคำร้องของ โจทก์
