แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าฎีกาโจทก์เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 จึงไม่รับ
โจทก์เห็นว่า ฎีกาของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายเพื่อให้ศาลได้พิจารณาว่าลูกระเบิดของกลางในคดีนี้เป็นเครื่องกระสุนปืนตามความหมายในมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 หรือไม่โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยทั้งสองได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 65)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสองมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 4,6,7,55,72 ฯลฯ วางโทษจำคุกคนละ 1 ปีจำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพทั้งในชั้นจับกุมและสอบสวนเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณาลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุกคนละ 9 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 4,6,7,72 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 64)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 65)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายให้รับฎีกาของโจทก์ ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
