แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกา ศาลฎีกาอนุญาตให้จำเลยทุเลาการบังคับโดยให้จำเลยหาหลักประกัน มาวางต่อศาลชั้นต้น ต่อมาจำเลยแถลงขอวางเงินเพื่อเป็นหลักประกันเกินกว่ากำหนดระยะเวลาที่ศาลชั้นต้นได้กำหนดไว้ ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งยกคำร้องขอทุเลาการบังคับ จำเลยประสงค์จะนำเงินสดจำนวน 20,000 บาท มาวางเป็นประกันค่าเสียหาย ขอศาลโปรดมีคำสั่งให้งดการบังคับคดีไว้ก่อนจนกว่าศาลฎีกา จะมีคำพิพากษา
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษากลับว่า โจทก์เป็นผู้มีสิทธิครอบครองที่ดินพิพาท ห้ามจำเลยเกี่ยวข้องหรือทำการใด ๆอันเป็นการรบกวนการครอบครองโดยปกติสุขของโจทก์ ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เป็นเงิน 15,000 บาท
จำเลยฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกา (อันดับ 95,96)
ศาลฎีกามีคำสั่งว่า ถ้าจำเลยหาประกันสำหรับค่าเสียหายที่จะต้องชำระตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 2 มาให้จนเป็นที่พอใจและภายในเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนด ก็อนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ในระหว่างฎีกา มิฉะนั้นให้ยกคำร้อง (คำสั่งคำร้องที่ 806/2536) และส่งไปให้ศาลชั้นต้นอ่านให้คู่ความฟังแล้ว
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ส่ง ศาลฎีกาเพื่อพิจารณาสั่ง (อันดับ 102)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว กรณีเป็นเรื่องขอวางหลักประกันเพื่อให้งดการบังคับคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 231 วรรคสาม จึงชอบที่ศาลชั้นต้นที่จะพิจารณาสั่งให้ส่งคำร้องคืนศาลชั้นต้น
