แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ชั้นศาลชั้นต้น จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง ฎีกาของจำเลยจึงเป็นข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดี ทั้งมิได้เป็นข้อกฎหมายที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ จึงไม่รับ
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยในปัญหาข้อกฎหมายนั้น แม้ไม่ได้ยกขึ้นมาว่ากล่าวในชั้นอุทธรณ์ แต่เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย จึงมีสิทธิฎีกาได้โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 104)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้อง เห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 ลงโทษจำคุก 10 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษกึ่งหนึ่ง คงลงโทษจำคุก 5 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 99)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 102)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ที่จำเลยฎีกาว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมนั้นแม้จำเลยจะมิได้ยกขึ้นว่าในชั้นอุทธรณ์ แต่เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน จำเลยยกขึ้นฎีกาได้ให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณา
