แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า กรณีตามฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นเรื่องโต้แย้งคำสั่งของศาลชั้นต้น ลงวันที่ 16 กรกฎาคม 2537(ที่ถูก 16 กรกฎาคม 2534 แต่ ศาลชั้นต้นลบคำสั่งเดิม และมีคำสั่งใหม่เป็น 15 กรกฎาคม 2534 อันดับ 114)จำเลยทั้งสองชอบที่จะอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้น ต่อศาลอุทธรณ์โดยตรง ไม่มีกฎหมายบัญญัติรับรองให้จำเลยทั้งสองฎีกาโดยตรงต่อศาลฎีกาได้ ฎีกาของจำเลยทั้งสองจึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง คืนค่าขึ้นศาลเฉพาะชั้นฎีกาทั้งหมด
จำเลยทั้งสองเห็นว่า ฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นการโต้แย้ง คำสั่งของศาลอุทธรณ์ที่ให้จำหน่ายคดีของจำเลยทั้งสองเสีย จากสารบบความศาลอุทธรณ์ โดยสำคัญผิดในข้อเท็จจริง มิใช่เพียง โต้แย้งคำสั่งของศาลชั้นต้นดังกล่าว จึงไม่ต้องห้ามฎีกา โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันโอนที่ดินโฉนดเลขที่ 38 ตำบลเสาธงหิน (บางกระบือ) อำเภอบางใหญ่(บางบัวทอง) จังหวัดนนทบุรี ให้แก่โจทก์กับให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เป็นจำนวนเงิน 300,000 บาทและให้จำเลยทั้งสองรับชำระราคาที่ดินที่เหลือจำนวน 650,000 บาท จากโจทก์ หากโจทก์ชำระเงินดังกล่าวแล้ว จำเลยทั้งสองไม่ไป จดทะเบียนโอนที่ดินแปลงดังกล่าวแก่โจทก์ ก็ให้ถือเอาคำพิพากษา ของศาลแทนการแสดงเจตนาของจำเลยทั้งสอง คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความศาลอุทธรณ์
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 143)
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 145)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นฎีกา คัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ฉบับลงวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2537ซึ่งจำเลยทั้งสองฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 จึงให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้ดำเนินการต่อไป
