แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในข้อกฎหมายที่ไม่ได้ยกขึ้นว่ากันในศาลอุทธรณ์ จึงไม่อาจยกขึ้นฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 195 วรรคแรกประกอบมาตรา 225 จึงไม่รับ
จำเลยเห็นว่า ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายของจำเลยแม้ไม่ได้ยกขึ้นมาว่ากล่าวกันในชั้นอุทธรณ์ แต่เป็นข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อย จึงมีสิทธิฎีกาได้โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 72 แผ่นที่ 2)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่า คดีไม่มีมูล พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ประทับฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ให้ลงโทษจำคุกจำเลยกระทงละ 1 เดือนรวมจำคุกจำเลยไว้ 4 เดือนจำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา ลดโทษกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 2 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 67)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 70)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น ลงโทษจำคุกจำเลยกระทงละ 1 เดือน รวมจำคุก 4 เดือนจำเลยรับสารภาพลดโทษกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 2 เดือน ที่จำเลยฎีกาว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดกรรมเดียวนั้น ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ยกคำร้อง
