แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 และที่ 3 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าฎีกาของจำเลยที่ 2 ที่ 3 เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงซึ่งต้องห้ามฎีกาในคดีนี้ จึงไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ที่ 3
จำเลยที่ 2 และที่ 3 เห็นว่า ฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นปัญหาข้อกฎหมาย เมื่อที่พิพาทอยู่ในรัศมีไม่เกิน 1 เส้นจากคลองบางเขน ที่พิพาทจึงเป็นที่สาธารณะที่ถูกกันเขตไว้ตามกระแสพระบรมราชโองการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวผู้ใดจะล่วงละเมิดมิได้ การที่ศาลชั้นต้นฟังว่าคลองบางเขนเป็นคลองธรรมชาติไม่มีการกันเขตชลประทาน จึงเป็นการพิพากษา ขัดต่อกระแสพระบรมราชโองการฯ จึงเป็นการคลาดเคลื่อนในข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 143 แผ่นที่ 2-3)
คดีสองสำนวนนี้ ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษารวมกันกับคดีอื่น อีกสองสำนวน และสำนวนทั้งสองนั้นได้ถึงที่สุดแล้วโดยไม่ได้ อุทธรณ์และฎีกา โดยให้เรียกจำเลยในสำนวนที่ไม่ได้อุทธรณ์ว่า จำเลยที่ 1 และเรียกจำเลยในสำนวนทั้งสองนี้ว่าจำเลยที่ 2 และที่ 3 ตามลำดับ และเรียกจำเลยในสำนวนที่ไม่ได้ฎีกานั้นว่า จำเลยที่ 4
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 และบริวารออกไปจากที่ดินของโจทก์โฉนดเลขที่ 2071 เลขที่ดิน 208แขวงตลาดบางเขน กรุงเทพมหานคร พร้อมกับรื้อบ้านและสิ่งปลูกสร้างของจำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 และที่ 4 ออกไป ห้ามมิให้เข้ามา เกี่ยวข้องอีกต่อไปและให้จำเลยที่ 4 ใช้ค่าเสียหายเดือนละ 1,000 บาทให้แก่โจทก์ นับแต่วันที่ 1 เมษายน 2531 อันเป็น วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจำเลยที่ 4และบริวารจะออกไปจาก ที่ดินของโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 และที่ 3 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 141)
จำเลยที่ 2 และที่ 3 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 142)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยที่ 2 และที่ 3 ไม่นำเงินค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงที่จะต้องชำระให้โจทก์ตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาล ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234ก่อน จึงให้ยก คำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2และที่ 3 ค่าคำร้องเป็นพับ
