แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาและให้จำเลยนำส่งสำเนาฎีกาให้โจทก์ แก้ภายใน 15 วัน จำเลยได้นำส่งสำเนาฎีกาให้โจทก์ตามคำสั่งศาลแล้ว แต่ส่งไม่ได้ เมื่อเจ้าหน้าที่รายงานศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า “รอจำเลยแถลง” จำเลยได้แถลงขอให้ส่งสำเนาฎีกาแก่โจทก์ใหม่ อีกครั้ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตตามคำแถลงของจำเลยแล้ว ดังนั้น การที่จำเลยไม่ได้ไปวางเงินค่าธรรมเนียมในการส่ง สำเนาฎีกาให้แก่โจทก์น่าจะเกิดจากความเข้าใจผิดของจำเลย มิใช่เป็นการจงใจเพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลาที่ศาลกำหนดยังถือไม่ได้ว่าจำเลยทิ้งฟ้องฎีกา
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจาก ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงิน จำนวน 500,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้อง (12 มกราคม 2539) เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ แก่โจทก์ คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาพร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ ศาลชั้นต้น มีคำสั่งว่ารับฎีกาให้ผู้ฎีกานำส่งสำเนาฎีกาให้อีกฝ่ายภายใน 15 วัน มิฉะนั้นถือว่าทิ้งฎีกา
เจ้าหน้าที่รายงานศาลชั้นต้นว่า ส่งหมายนัดสำเนาฎีกา และคำร้องให้แก่โจทก์ไม่ได้ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้รอจำเลยแถลงจำเลยจึงยื่นคำแถลงขอส่งหมายนัดสำเนาฎีกาและคำร้องขอทุเลา การบังคับให้แก่โจทก์ใหม่อีกครั้งหนึ่งโดยวิธีปิดหมาย ต่อมา เจ้าหน้าที่รายงานศาลชั้นต้นว่าระยะเวลาล่วงเลยมานานแล้ว จนกระทั่งบัดนี้ผู้นำหรือผู้แทนผู้นำไม่มาเสียค่าธรรมเนียม ในการส่งหมาย ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งให้รวบรวมถ้อยคำสำนวน ส่งศาลฎีกาเมื่อพิจารณาสั่ง
จำเลยยื่นฎีกาและคำร้องขอทุเลาการบังคับ ต่อมาจำเลย ได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่ศาลว่า ศาลได้มีคำสั่งว่าจำเลยทิ้งฟ้อง คดีนี้ เพราะไม่ได้นำส่งหมายนัดให้แก่โจทก์ จำเลยเห็นว่าจำเลย ไม่ได้มีเจตนาทิ้งฟ้องคดีนี้ เนื่องจากจำเลยได้ขอให้ เจ้าหน้าที่นำหมายนัดสำเนาฎีกาและคำร้องขอทุเลาการบังคับ ไปส่งแก่โจทก์แล้วเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 2541 ต่อมาจำเลย ทราบจากรายงานการเดินหมายว่า โจทก์ไม่รับหมายนัด จำเลยจึงได้ ทำคำแถลงขอปิดหมาย เจ้าหน้าที่ได้บอกจำเลยว่าไม่ต้องทำเรื่อง การขอนำหมายนัดแล้วเพราะจำเลยเคยทำไว้แล้ว เหตุที่เกิดขึ้น จึงเกิดจากความเข้าใจคลาดเคลื่อนระหว่างจำเลยกับเจ้าหน้าที่ จำเลยไม่มีเจตนาทิ้งฟ้องแต่ประการใด ขอให้ศาลฎีกาโปรดมี คำสั่งให้ส่งหมายนัดและปิดหมายไว้ยังภูมิลำเนาของโจทก์ด้วย
ศาลฎีกามีคำสั่งว่า “พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาและให้จำเลยนำส่งสำเนาฎีกาให้โจทก์แก้ภายใน 15 วัน ซึ่งจำเลยได้นำส่งสำเนาฎีกาให้โจทก์ตามคำสั่งศาลแล้วแต่ ส่งไม่ได้ เมื่อเจ้าหน้าที่รายงานต่อศาลชั้นต้นและศาลชั้นต้น มีคำสั่งว่า “รอจำเลยแถลง” จำเลยก็ได้แถลงขอให้ส่งสำเนาฎีกา แก่โจทก์ใหม่อีกครั้ง ศาลชั้นต้นก็มีคำสั่งอนุญาตตามคำแถลง ของจำเลยดังกล่าว ดังนั้นการที่จำเลยไม่ได้ไปวางเงินค่าธรรมเนียมในการส่งสำเนาฎีกาให้แก่โจทก์น่าจะเกิดจาก ความเข้าใจผิดของจำเลยมิใช่เป็นการจงใจเพิกเฉยไม่ดำเนินคดี ภายในเวลาที่ศาลกำหนด ยังถือไม่ได้ว่าจำเลยทิ้งฟ้องฎีกา
ให้จำเลยนำส่งหมายนัดและสำเนาฎีกาให้โจทก์ใหม่ภายใน 7 วัน หากส่งไม่ได้และไม่มีผู้รับแทนโดยชอบ อนุญาตให้ปิดหมาย และสำเนาฎีกาได้”
