แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาข้อ 2 ก. ข.และ ค. เป็นฎีกาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความอาญา มาตรา 218 วรรคหนึ่ง จึงไม่รับ จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยในข้อ 2 ก. และ ข. ที่ว่า ศาลอุทธรณ์ภาค 2 อาศัยคำพยานหลักฐานที่รับฟังไม่ได้มา ลงโทษจำเลย เป็นข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาข้อ 2 ก. และ ข. ของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 62) ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 279 วรรคสอง จำคุก 1 ปีคำขออื่นให้ยก ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 60) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 62)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยมีกำหนด 1 ปี และที่จำเลยฎีกา ในข้อ 2 ก. และ ข. ล้วนเป็นการโต้แย้งเกี่ยวกับการรับฟัง พยานหลักฐานของศาลอุทธรณ์ภาค 2 ทั้งสิ้น จึงเป็นฎีกา ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 วรรคหนึ่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยข้อ 2 ก. และ ข. นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
