แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาจำเลยเป็นการโต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐาน เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ไม่ใช่ปัญหาข้อกฎหมายดังที่อ้าง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ไม่รับฎีกาจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์รับฟังพยานหลักฐานไม่ชอบ โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 54 แผ่นที่ 2)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 337 วรรคแรก จำคุก 4 ปี ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 52 แผ่นที่ 2)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 54 แผ่นที่ 2)
คำสั่ง
ที่จำเลยฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์ฟังเหตุผลในคดีอื่นมาลงโทษจำเลยในคดีนี้ เป็นการรับฟังพยานหลักฐานขัดต่อกฎหมาย ที่จริงศาลอุทธรณ์ไม่ได้วินิจฉัยถึงเหตุผลในคดีอื่นดังจำเลยฎีกา จึงไม่มีข้อกฎหมายดังฎีกา ฎีกาของจำเลยล้านเป็นฎีกาในข้อเท็จจริงทั้งสิ้น ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว ยกคำร้องของจำเลย
