แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งอุทธรณ์ว่าอุทธรณ์ของจำเลยเป็นการอุทธรณ์ดุลพินิจของศาล จึงเป็นการอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54 จึงมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์หรือไม่ โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ไว้วินิจฉัยต่อไป
หมายเหตุ ศาลแรงงานกลางได้ส่งสำเนาคำร้องให้โจทก์โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับแล้ว (อันดับ 42)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินให้แก่โจทก์รวมเป็นเงิน15,990 บาท
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 36)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 38)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยอุทธรณ์ว่า พยานหลักฐานของจำเลยฟังได้ว่า จำเลยไม่ได้ไล่โจทก์ออกจากงานแต่โจทก์สมัครใจออกจากงานเองนั้น เป็นการโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางที่ฟังว่า จำเลยไล่โจทก์ออกจากงาน อันเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
