แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นการฎีกาปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ไม่รับฎีกาจำเลยเห็นว่า เป็นฎีกาในข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยทุกข้อไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วโดยวิธีปิดหมาย(อันดับ 145 แผ่นที่ 2)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พุทธศักราช 2497มาตรา 3 ประกอบกับประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าฟ้องของโจทก์มีมูลให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 เรียงกระทงลงโทษ ให้ลงโทษกระทงละ 2 เดือน รวม 4 กระทงจำคุก 8 เดือน ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 141)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 142)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของจำเลยทุกข้อโต้เถียงดุลพินิจของศาลอุทธรณ์จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงทุกข้อ เป็นการต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 คำสั่งของศาลชั้นต้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง