แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ฎีกาจำเลย ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขใหม่ ส่วนปัญหาข้อกฎหมายก็ไม่เป็นสาระ แก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ฎีกาในข้อ ข. ที่ว่า เมื่อโจทก์มิได้ ดำเนินการฟ้องเพิกถอนคำสั่งของศาลจังหวัดลพบุรี ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 541/2532 ขอแห่งคำพิพากษาในคดี ดังกล่าวย่อมฟังว่าจำเลยมีกรรมสิทธิ์ ในที่ดินพิพาท พยานบุคคลหาล้มล้างพยานเอกสารได้ไม่นั้น เป็นปัญหาข้อกฎหมาย ที่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยจากศาลฎีกา และจำเลย ได้ยกเป็นข้อต่อสู้ตั้งแต่ขั้นพิจารณาของศาลชั้นต้นแล้ว โปรดมี คำสั่งรับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาด้วย
หมายเหตุ ไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ห้ามจำเลยเกี่ยวข้องกับที่ดินของโจทก์ ตามแผนที่พิพาท เอกสารหมาย จ.4 อักษร ก,ข,ค,งส่วนคำขออื่นให้ยก
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมี คำสั่งดังกล่าว (อันดับ 32)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 75)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ที่จำเลยฎีกาว่า เมื่อโจทก์มิได้ดำเนินการฟ้อง เพิกถอนคำสั่งศาลชั้นต้น ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 542/2532 โจทก์จะมาฟ้องและนำพยานบุคคลมาลบล้างพยานเอกสาร (คำสั่ง ศาลชั้นต้น) ไม่ได้ นั้น กรณีเช่นนี้ไม่อยู่ในบังคับมิให้รับฟังพยานบุคคล เปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขเอกสารดังกล่าว ฎีกาของจำเลยจึงเป็นฎีกา ข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดี ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกา ของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
