แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คำสั่งศาลอุทธรณ์ถึงที่สุดแล้ว ไม่รับฎีกาคำสั่งของจำเลย
จำเลยเห็นว่า คำสั่งศาลชั้นต้นไม่ชอบ เพราะจำเลยได้ยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับฉุกเฉินและขอวางเงินประกันความเสียหายแล้ว ศาลชั้นต้นมิได้สั่งอนุญาตให้วางเงินแต่สั่งให้รวบรวมสำนวนส่งศาลอุทธรณ์พิจารณา จำเลยมิได้จงใจหรือขัดขืนไม่วางเงินแต่อย่างใด แม้ศาลอุทธรณ์จะมีคำสั่งไม่รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งก็ตาม คำสั่งนี้ก็ไม่เป็นที่สุดเพราะจะเป็นที่สุดตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 ต้องเป็นคำสั่งยืน ตามศาลชั้นต้นที่วินิจฉัยตามเนื้อหาสาระที่จำเลยอุทธรณ์ โปรดมีคำสั่งให้จำเลยวางเงินประกันความเสียหาย แล้วสั่งรับฎีกาของจำเลยไว้ดำเนินการต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 84)
คดีสืบเนื่องจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารขนย้าย ทรัพย์สินออกไปจากอาคารตึกแถวเลขที่ 567/27 ถนนราชปรารภแขวงมักกะสันเขตพญาไท(ราชเทวี)กรุงเทพมหานครและส่งมอบอาคารพิพาทคืนโจทก์ในสภาพเรียบร้อย ให้จำเลยชำระค่าเสียหายแก่โจทก์เดือนละ 3,000 บาท นับแต่วันฟ้อง (วันที่ 17 ธันวาคม 2533) เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยและบริวาร จะขนย้ายทรัพย์สินออกไปจากอาคารตึกแถวพิพาทและส่งมอบ อาคารตึกแถวดังกล่าวให้แก่โจทก์ จำเลยอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งว่า จากคำฟ้องและคำให้การเห็นว่าขณะยื่นฟ้อง ค่าเช่าเดือนละ 500 บาท คดีต้องห้ามอุทธรณ์ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 224 วรรคสอง ไม่รับอุทธรณ์
จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า จำเลยไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษา หรือหาประกันมาวางศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 234 ก่อน จึงให้ยกคำร้อง (อันดับ 67,75)
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 78)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 115)
คำสั่ง
การที่ศาลชั้นต้นปฏิเสธไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย และศาลอุทธรณ์มีคำสั่งดังกล่าวโดยให้ยกคำร้องของ จำเลยด้วยเหตุจำเลยยื่นอุทธรณ์โดยมิได้นำเงินค่าธรรมเนียมที่จะต้องใช้แทนโจทก์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นมาวางต่อศาล มิใช่คำสั่งยืนตามคำปฏิเสธของศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ ด้วยเนื้อหาในอุทธรณ์ของจำเลยอันจะเป็นคำสั่ง ซึ่งเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 236 วรรคแรก จำเลยมีสิทธิฎีกาได้ให้รับฎีกา ของจำเลยไว้ดำเนินการต่อไป
