แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าฎีกาของโจทก์ต้องห้ามในปัญหาข้อเท็จจริง อีก ทั้งข้อกฎหมายก็ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยจึงไม่รับฎีกา
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 เห็นว่า ฎีกาของโจทก์ทั้งสองเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าผู้เช่านารายใหม่กับผู้เช่านารายเก่าใครมีสิทธิดีกว่ากันตามพระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อการเกษตรกรรม พ.ศ. 2524 และคดีนี้เป็นคดีเกี่ยวด้วยสิทธิในอสังหาริมทรัพย์ซึ่งฎีกาได้ทั้งปัญหาข้อเท็จจริงและปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาด้วย
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 149)
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยพร้อมบริวารออกไปจากที่นาที่โจทก์เช่า ให้รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและขนย้ายสิ่งของต่าง ๆ ของจำเลยออกไปให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหาย ฯลฯ จำเลยให้การและฟ้องแย้ง
ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่โจทก์และบริวาร ให้รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่ดินโฉนดเลขที่ 13013ตำบลดอนงิ้ว (อ่างทอง) อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรีห้ามโจทก์และบริวารเข้ามาเกี่ยวข้องในที่ดิน ให้โจทก์ใช้ค่าเสียหายเป็นเงินปีละ 10,000 บาท นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าโจทก์และบริวารจะออกไปจากที่ดินให้ยกฟ้องโจทก์เสีย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 143)
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 145)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ปัญหาว่า โจทก์หรือจำเลยเป็นผู้เช่านาพิพาทจากวัดเป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อศาลล่างทั้งสองฟังเป็นยุติว่าจำเลยเป็นผู้เช่านาพิพาทแล้ว โจทก์จะฎีกาว่าโจทก์เป็นผู้เช่านา จึงเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
