แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงคดีนี้มีทุนทรัพย์ที่พิพาทในชั้นฎีกาเป็นที่ดินพิพาทซึ่งคำนวณราคาทรัพย์ไว้ในศาลชั้นต้นไม่เกินสองแสนบาทจึงเป็นคดีที่มีทุนทรัพย์ที่พิพาทชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาทต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 จึง มี คำสั่งไม่รับฎีกาจำเลยทั้งสอง
จำเลยทั้งสองเห็นว่า ฎีกาของจำเลยทั้งสองในข้อ 2และข้อ 3 เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่เป็นสาระสำคัญอันควรที่จะได้รับการวินิจฉัยจากศาลสูง และปัจจุบันราคาที่ดินแปลงพิพาทได้สูงขึ้นไปมากแล้ว คดีนี้จึงเป็นคดีที่มีทุนทรัพย์พิพาทในชั้นฎีกาเกินสองแสนบาทไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืนให้จำเลยทั้งสองดำเนินการแบ่งแยกและแบ่งหักที่ดินส่วนสาธารณประโยชน์ออกจากที่ดินโฉนดเลขที่ 5347 ตำบลวัดเกตุ อำเภอ เมืองจังหวัดเชียงใหม่ แล้วโอนที่ดินแปลงดังกล่าว ส่วนด้านทิศใต้ให้โจทก์ หากไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษา ของศาลแทนการแสดงเจตนาของจำเลยทั้งสอง คำขอของโจทก์นอกจากนี้ให้ยก ฟ้องแย้งของจำเลยทั้งสองให้ยก
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 61)
ทนายความจำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 64)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาจำเลยทั้งสองในข้อ 2 ที่ว่าพยานหลักฐานโจทก์ขัดแย้งแตกต่างกัน จำเลยทั้งสองยังมีชื่อเป็นเจ้าของโฉนดที่ดินพิพาทอยู่ จึงรับฟังไม่ได้ว่ามีการชำระเงินค่าซื้อขายที่ดินกันนั้น เป็นฎีกาโต้เถียงข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 วินิจฉัยฟังว่าจำเลยทั้งสองสัญญาจะขายที่ดินส่วนพิพาทให้โจทก์โดยโจทก์ได้ชำระราคาให้แล้ว เมื่อทุนทรัพย์ชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขใหม่ ส่วนฎีกาข้อที่ 3 เป็นข้อกฎหมาย ที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค 2 จึง ต้อง ห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 วรรคแรก ที่แก้ไขใหม่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา ของ จำเลย ทั้ง สองชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
