แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่าการที่จำเลยอุทธรณ์ในลักษณะข้อกฎหมายว่าการที่จำเลยอ้างหนี้สินของโจทก์ที่เป็นหนี้จำเลย ไม่ใช่หนี้อื่น ซึ่งเป็นการให้รับฟังข้อเท็จจริงที่ฝ่าฝืนกับคำพิพากษาของศาลแรงงานกลาง เป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริง เพื่อนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมาย ถือว่าเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานมาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายที่เป็นสาระสำคัญอันควรได้รับการวินิจฉัย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ทนายโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 36)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าจ้างค้างจำนวน2,000 บาท แก่โจทก์ คำขอนอกจากนี้ให้ยก
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์(อันดับ 28)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 31)
คำสั่ง
ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า หนี้ที่จำเลยกล่าวอ้าง นั้นเป็นหนี้ที่เกิดขึ้นระหว่างโจทก์ไปรับราชการทหาร ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่โจทก์มิใช่ลูกจ้างของจำเลย หนี้ดังกล่าวจึงเป็นหนี้อื่น นำมาหักจากค่าจ้างไม่ได้ จำเลยอุทธรณ์ว่าระหว่างโจทก์ไปรับราชการทหารโจทก์เป็นลูกจ้างจำเลยหนี้ที่จำเลยกล่าวอ้างจึงมิใช่หนี้อื่น นำมาหักจากค่าจ้างได้อุทธรณ์ของจำเลยจึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54 ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ ชอบแล้ว ยกคำร้อง
