แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 จึงไม่รับโจทก์ทั้งสองเห็นว่า การที่จะวินิจฉัยหรือตัดสินคดีว่าการกระทำของจำเลยจะไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 137, 175,177 และ 91 ดังที่โจทก์ฟ้อง เพราะจำเลยมีอำนาจหรือมีสิทธิอันชอบธรรม หรือไม่ ซึ่งข้อเท็จจริงก็เป็นยุติโดยจำเลยรู้แล้วว่า เครื่องหมายการค้ารูปแมลงปอมีลวดลายประดิษฐ์ ไม่ใช่ของตน แต่ได้ลอกเลียนมาจากผู้อื่นนั้น จึงเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยข้อกฎหมาย อีกทั้งคดีนี้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโดยอาศัย ข้อเท็จจริงว่า โจทก์เลียนแบบเครื่องหมายการค้าของจำเลย ดังนั้น หากศาลจะตัดสินว่า เป็นการลอกเลียนหรือเลียนแบบเครื่องหมายการค้า ของโจทก์หรือของ จำเลยก็ดีและเครื่องหมายการค้าที่ลอกเลียนหรือ เลียนแบบเครื่องหมาย การค้าทั้งสองนั้นจะเป็นการลอกเลียนแบบ กันมาอย่างไรหรือไม่ ย่อมเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับ ฎีกาของโจทก์ทั้งสอง ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
โจทก์ทั้งสองฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 172,173,174,175,177,310 และ 91
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 144)
โจทก์ทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 147)
คำสั่ง
คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์ ห้ามมิให้คู่ความฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
