แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ยื่นคำร้องขอขยายเวลาการอุทธรณ์ออกไปอีก 7 วันเนื่องจากทนายโจทก์ไปทำธุรกิจต่างจังหวัดจะกลับในวันที่ 29ตุลาคม 2529 ศาลแรงงานกลางสั่งว่า กรณียังไม่มีเหตุสมควรและผู้แทนโจทก์ก็ได้มาฟังคำพิพากษาในวันที่ศาลอ่านแล้ว จึงไม่อนุญาตโจทก์เห็นว่า กรณีของโจทก์เป็นเหตุสุดวิสัยทำให้โจทก์ทั้งสิบสองไม่สามารถยื่นอุทธรณ์ได้ทันตามกำหนดเวลา เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม โปรดรับอุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสิบสองด้วย
หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 34)
โจทก์ทั้งสิบสองฟ้องขอบังคับให้จำเลยพิจารณาการเลื่อนขั้นเงินเดือนประจำปีงบประมาณ 2529 ใหม่ ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์คำสั่งทั่วไปที่ บภบ.144/2527 ลงวันที่ 27 มิถุนายน 2527 และให้จำเลยชดใช้เงินจำนวน 32,929.50 บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละสิบห้าต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จสิ้น
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์ทั้งสิบสอง
ศาลแรงงานกลางอ่านคำพิพากษาให้โจทก์ฟังเมื่อวันที่ 10ตุลาคม 2529
โจทก์ยื่นคำร้องลงวันที่ 27 ตุลาคม 2529 ขอขยายเวลาการอุทธรณ์ออกไปอีก 7 วัน ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 30)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 31)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เหตุตามคำร้องของโจทก์ที่ขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์ต่อศาลแรงงานกลางนั้น ถือไม่ได้ว่าเป็นความจำเป็นอันพึงจะขยายระยะเวลาอุทธรณ์ให้โจทก์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 26 ที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่อนุญาตมานั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
