แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันขอวาง น.ส. 3 รวม 2 ฉบับ เป็นหลักประกัน
หมายเหตุ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 138,140,289,80,91 พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 43,71,78,148,157,160ความผิดฐานขับขี่รถโดยประมาทน่าหวาดเสียวตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก มาตรา 43,157 กับฐานขับขี่รถไม่ให้รถในทางร่วมทางแยกผ่านไปก่อนตามมาตรา 71,148 เป็นกรรมเดียวกัน ลงโทษตามมาตรา 43,157 ซึ่งเป็นบทหนัก ปรับ 600 บาท ฐานไม่หยุดรถให้ความช่วยเหลือตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก มาตรา 78,160ปรับ 600 บาท ความผิดฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 138,140 กับฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงานตามมาตรา 289,80 เป็นกรรมเดียวกันลงโทษตามมาตรา 289,80ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุกตลอดชีวิต ชั้นจับกุมจำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้หนึ่งในสาม ลงโทษตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก มาตรา 43,157 ปรับ 400 บาท มาตรา 78,160 ปรับ 400 บาท และตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289,80 จำคุก 33 ปี 4 เดือน รวมจำคุก33 ปี 4 เดือน และปรับ 800 บาท ฯลฯ
จำเลยฎีกา (อันดับ 191)
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว โดยมีคำร้องประกอบ (อันดับ 201,200)
จำเลยยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวระหว่างฎีกามาแล้วครั้งหนึ่งศาลฎีกายกคำร้อง (อันดับ 193)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว และในชั้นอุทธรณ์ศาลชั้นต้นตีราคาประกัน 200,000 บาท (อันดับ 163)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม หากจำเลยเจ็บป่วยจริงก็มีพระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พุทธศักราช 2479มาตรา 30 ให้อำนาจอธิบดีกรมราชทัณฑ์อนุญาตให้ไปรักษาตัวนอกเรือนจำได้อยู่แล้ว ให้ยกคำร้อง
