แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองถูกศาลแพ่งมีคำสั่งให้พิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดในคดีล้มละลาย เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จึงยื่นคำแถลงเข้ามาในคดีนี้ขอให้ศาลสั่งจำหน่ายคดีสำหรับจำเลยทั้งสองตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 25 ศาลชั้นต้นเห็นว่าศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์จำเลยทั้งสองเด็ดขาดและโจทก์ก็ได้ไปยื่นคำร้องขอรับชำระหนี้ในคดีดังกล่าวแล้ว จึงมีคำสั่งให้จำหน่ายคดีจำเลยทั้งสองออกจากสารบบความเป็นการชั่วคราว
โจทก์เห็นว่า การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งจำหน่ายคดีไว้ชั่วคราวเป็นการขัดต่อกฎหมายเนื่องจากคดีนี้ได้ถึงที่สุดไปแล้ว โดยจำเลยทั้งสองทิ้งฎีกา ซึ่งศาลสามารถสั่งจำหน่ายคดีให้เสร็จเด็ดขาดได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 132 อีกทั้งคดีนี้ก็มิได้ค้างพิจารณาอยู่ในศาลใดศาลหนึ่ง อันจะทำให้ศาลต้องจำหน่ายคดีไว้ชั่วคราวตามพระราชบัญญัติล้มละลายแต่อย่างใด จึงขอศาลฎีกาได้โปรดมีคำสั่งกลับคำสั่งของศาลชั้นต้นเสีย และสั่งจำหน่ายคดีของจำเลยทั้งสองให้เสร็จเด็ดขาดจากสารบบความด้วย
หมายเหตุ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แถลงไม่คัดค้าน (อันดับ 226)โจทก์ชำระค่าธรรมเนียมมา 200 บาท
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้จำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 ร่วมกันชำระเงินจำนวน 13,992,226 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงิน 1,700,000 บาท นับแต่วันที่ 11 มกราคม 2527เป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จ ในต้นเงิน 1,500,000 บาท นับแต่วันที่24 มกราคม 2527 เป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จ ในต้นเงิน 6,792,226 บาทนับแต่วันที่ 26 มกราคม 2527 เป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จ และในต้นเงิน 4,000,000 บาท นับแต่วันที่ 31 มกราคม 2527 เป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จให้แก่โจทก์ (แต่ทั้งนี้ดอกเบี้ยทั้งหมดเมื่อคำนวณถึงวันฟ้องจะต้องไม่เกินจำนวนเงิน 254,756.67 บาท)
จำเลยทั้งสองฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาศาลฎีกามีคำสั่งให้ยกคำร้อง (อันดับ 139,138,213)
วันที่ 22 มีนาคม 2531 ศาลชั้นต้นสั่งให้จำเลยทั้งสองชำระค่าขึ้นศาลชั้นฎีกา ภายใน 30 วัน
ต่อมาวันที่ 15 เมษายน 2531 เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ยื่นคำแถลงอ้างว่าจำเลยทั้งสองถูกศาลสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดในคดีล้มละลาย จึงขอให้ศาลสั่งจำหน่ายคดีนี้ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้จำหน่ายคดีชั่วคราว (อันดับ 218,222)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ และมีคำร้องเพิ่มเติม (อันดับ 224,223)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า การที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 15 เมษายน 2531 ขอให้ศาลมีคำสั่งจำหน่ายคดีนี้เสียนั้น แสดงว่าเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ไม่ประสงค์จะเข้าว่าคดีนี้ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483ต่อไป คดีนี้ศาลชั้นต้นยังไม่ได้สั่งรับฎีกาของจำเลยทั้งสองไม่ชอบที่ศาลชั้นต้นจะสั่งจำหน่ายคดีชั่วคราว เห็นสมควรสั่งเสียใหม่เป็นว่า ไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง
