แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับศาลแรงงานกลางสั่งอุทธรณ์ว่า จำเลยอุทธรณ์ข้อ 2.1 และ 2.2ในลักษณะข้อกฎหมายว่าโจทก์บังคับให้จำเลยทำนิติกรรมตามเอกสารหมายจ.1 อันเป็นการให้รับฟังข้อเท็จจริงฝ่าฝืนกับคำพิพากษาศาลแรงงานกลางเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมายถือว่าเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ส่วนอุทธรณ์ข้อ 2.3หาเป็นข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลแรงงานกลางไม่ ทั้งไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225 ประกอบพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 31 จึงไม่รับอุทธรณ์จำเลย และสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับว่า ศาลมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์จำเลยแล้วจึงไม่มีเหตุที่จะขอทุเลาการบังคับอีก ไม่รับคำร้องจำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายที่เป็นสาระสำคัญแก่คดีว่าการทำนิติกรรมของโจทก์ในคดีนี้เป็นการขัดต่อประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ซึ่งเป็นกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน จึงเป็นโมฆะไม่มีผลบังคับ โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยและมีคำสั่งให้ทุเลาการบังคับด้วย
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน36,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้อง(วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2533) จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ
ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์และคำร้องดังกล่าว (อันดับ33,34)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 36) โดยมิได้นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล
คำสั่ง
จำเลยไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 31 จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยและเมื่อมีคำสั่งยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์แล้ว จึงไม่จำต้องสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับคดี
