แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลาง มีคำสั่งว่า เป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 54 ไม่รับอุทธรณ์ จำเลยทั้งสองเห็นว่า อุทธรณ์ที่ว่า การส่งหมายเรียก และสำเนาคำฟ้องให้จำเลยทั้งสองเป็นไปโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายทำให้จำเลยทั้งสองไม่มีโอกาสต่อสู้คดีเป็นปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งรับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 45) กรณีเป็นชั้นขอให้พิจารณาใหม่ คดีสืบเนื่องจากจำเลยทั้งสองขาดนัดและ ขาดนัดพิจารณาศาลแรงงานกลางจึงพิจารณาและชี้ขาด ตัดสินคดีโจทก์ไปฝ่ายเดียว ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกัน ชำระเงินจำนวน 370,500 บาท แก่โจทก์ พร้อมดอกเบี้ย ในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้อง (วันที่ 11 มกราคม 2538) เป็นต้นไปจนกว่าจะ ชำระให้โจทก์แล้วเสร็จ จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคดีใหม่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 41) จำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 43)
คำสั่ง จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ โดยไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงาน และวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 31 ให้ยกคำร้อง
