แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า พิเคราะห์แล้วเห็นว่าอุทธรณ์ของจำเลยทุกข้อนั้น ถึงแม้บางข้อจะกล่าวอ้างถึงการแปลความในสัญญา แต่ผลสรุปแห่งการคัดค้านก็คือจำเลยเห็นว่าข้อเท็จจริงไม่ควรจะเป็นเช่นที่ศาลแรงงานกลางฟัง จึงเป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 จึงมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยทุกข้อล้วนแต่เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมายทั้งสิ้นโปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 36)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงิน 1,200 บาทแก่โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 29)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 33)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่าโจทก์ทำงานกับจำเลย 8 เดือน เมื่อหักเวลาทดลองงาน 4 เดือน ออกจึงเป็นเวลาที่โจทก์ทำงานกับจำเลย 4 เดือน โจทก์ได้รับเงินเดือนไปแล้ว2 เดือน อีก 2 เดือน จำเลยได้หักไว้เป็นเงินประกัน 1,200 บาทข้อที่จำเลยอุทธรณ์ว่าโจทก์ทำงานกับจำเลย 7 เดือน เมื่อพ้นเวลาทดลองงานแล้วจะเป็นเวลาที่โจทก์ทำงานกับจำเลยเพียง 2 เดือนและจำเลยได้จ่ายเงินเดือน 2 เดือนนี้ให้โจทก์รับไปแล้ว ไม่มีเงินประกันของโจทก์อยู่กับจำเลยนั้น เป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางรับฟัง ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54 ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย ชอบแล้วให้ยกคำร้อง
