คำสั่งคำร้องที่ 1280/2530

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า พิเคราะห์แล้วเห็นว่าคดีนี้ต้องห้ามฎีกาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ฎีกาของจำเลยนอกจากข้อ 2(ก) เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง ส่วนฎีกาข้อ 2(ก) แม้เป็นข้อกฎหมายก็เป็นฎีกาย่อและเป็นข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดี จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาทแต่จำเลยกล่าวแก้เป็นข้อพิพาทด้วยกรรมสิทธิ์ ฎีกาของจำเลยข้อ 2(ข)และ(ค) จึงไม่ต้องห้ามฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคสองและฎีกาของจำเลยข้อ 2(ก) เป็นข้อกฎหมายที่เป็นสาระสำคัญแห่งคดีเพราะที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยไว้เป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจฟ้อง ไม่เกี่ยวกับประเด็นข้อ (1)ที่ว่าที่ดินเป็นของโจทก์หรือของจำเลยแต่ประการใด สมควรที่ศาลสูงจะได้วินิจฉัยต่อไปโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลย
หมายเหตุ ทนายโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 99)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้จำเลยขนย้ายบริวารและทรัพย์ออกจากที่ดิน น.ส.3 ก. เลขที่ 497 ตำบลวังน้ำซับอำเภอศรีประจันต์จังหวัดสุพรรณบุรี ของโจทก์ ห้ามจำเลยเข้าเกี่ยวข้อง
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 94)
ทนายจำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 97)

คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยซึ่งเป็นผู้อาศัยออกจากที่ดินพิพาทอันเป็นอสังหาริมทรัพย์ที่ใช้ในการทำไร่อ้อยมีเนื้อที่ 12 ไร่ 2 งาน ซึ่งในขณะยื่นฟ้องเชื่อว่าอาจให้เช่าได้ไม่เกินเดือนละ 5,000 บาท และจำเลยให้การว่าที่พิพาทเป็นของมารดาจำเลย มิได้กล่าวแก้ข้อพิพาทด้วยกรรมสิทธิ์ เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น คดีจึงต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248วรรค 2 ฎีกาของจำเลยในข้อ 2(ข)(ค)และ(ง) ที่ว่าพยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบมาฟังไม่ได้ว่าที่ดินพิพาทเป็นของโจทก์ก็ดีเอกสารสัญญาจ้างหมายเลข 1 ท้ายฟ้องเป็นเอกสารปลอมไม่มีผลผูกพัน จำเลยก็ดี การกระทำของโจทก์เป็นไปโดยไม่สุจริตก็ดีเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามฎีกาตามกฎหมายดังกล่าวส่วนฎีกาของจำเลยข้อ 2(ก) ที่ว่าศาลอุทธรณ์พิจารณานอกประเด็นที่กำหนดไว้ในศาลชั้นต้น แม้จะเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายแต่เห็นได้ชัดแจ้งว่า ประเด็นที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยได้รวมประเด็นที่ศาลชั้นต้นกำหนดไว้เข้าด้วยกันนั่นเองจึงเป็นข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งหมดชอบแล้ว ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลย ค่าธรรมเนียมเฉพาะคำร้องเป็นพับ

Share