แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าคดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไขเล็กน้อย โดยลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปี กรณีจึงต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก จึงไม่รับจำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่าเมื่อไม่มีพยานโจทก์ปากใดเบิกความยืนยันว่าจำเลยใช้เอกสารป้ายทะเบียนรถยนต์และแผ่นป้ายวงกลมของกลางโดยรู้หรือควรรู้ว่าเอกสารนั้นเป็นเอกสารปลอม พฤติการณ์แห่งคดียังมีเหตุสงสัยว่าจำเลยใช้เอกสารของกลางโดยรู้หรือไม่ว่าเอกสารดังกล่าวเป็นของปลอม จึงควรยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาลงโทษจำเลยนั้นเป็นการพิพากษาโดยฟังพยานหลักฐานผิดไปจากสำนวน ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 227 อีกทั้งจำเลยได้รับรถยนต์คันของกลางไว้เพื่อเป็นประกันหนี้ของภรรยาจำเลย จึงไม่จำต้องตรวจสอบป้ายทะเบียนรถยนต์ และป้ายวงกลม แสดงการเสียภาษีรถยนต์โดยละเอียดรอบคอบ และเป็นการรับมาโดยไม่ทราบว่าป้ายทะเบียนและป้ายวงกลมของกลางเป็นเอกสารปลอม แม้จำเลยจะใช้รถยนต์อันถือว่าจำเลยได้ใช้เอกสารป้ายทะเบียนและป้ายวงกลมด้วยก็ตาม แต่ก็เป็นการใช้โดยไม่ทราบว่าเอกสารของกลางดังกล่าวเป็นเอกสารปลอม การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำที่ขาดเจตนาอันเป็นองค์ประกอบความผิดฐานใช้เอกสารราชการปลอม คำพิพากษาของศาลล่างทั้งสองที่ลงโทษจำเลยจึงขัดกับบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 59 โปรดมีคำสั่งห้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 27)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 268 ลงโทษจำคุก 3 ปี ริบแผ่นป้ายทะเบียนและแผ่นป้ายวงกลมปลอม นอกนั้นให้ยกเสีย
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 268 วรรคแรก ประกอบมาตรา 265 นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 26แผ่นที่ 2)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 27)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าฎีกาของจำเลยโต้เถียงว่า จำเลยไม่รู้ว่าแผ่นป้ายทะเบียนและแผ่นป้ายวงกลมที่ติดรถยนต์ของกลางเป็นเอกสารปลอมเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้บทมิได้แก้โทษเป็นการแก้ไขเล็กน้อย ต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยจึงชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
