แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์คำสั่งของศาลอุทธรณ์ ขอให้ศาลฎีกาอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
คดีทั้งสองสำนวนนี้ ศาลชั้นต้นรวมพิจารณาพิพากษาเข้าด้วยกัน
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83,339 วรรคสอง,340 ตรี ฯลฯ จำเลยกระทำความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดไป ให้จำคุกกระทงละ 15 ปี รวม 2 กระทง จำคุก 30 ปี จำเลยรับสารภาพในชั้นจับกุมและสอบสวน ลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุก 20 ปี
จำเลยอุทธรณ์และยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า พิเคราะห์ข้อหาและพฤติการณ์แห่งคดีแล้ว ไม่มีเหตุสมควรที่จะอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์ ไม่อนุญาต ให้ยกคำร้อง (อันดับ 6)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 9)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า พฤติการณ์แห่งคดียังไม่มีเหตุสมควรที่จะปล่อยจำเลยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์สั่งไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
