แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยก็ยัง เป็นคัดค้านการฟังพยานหลักฐานของศาลอุทธรณ์ ซึ่งเป็นปัญหา ข้อเท็จจริง ไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2
จำเลยที่ 2 เห็นว่า ฎีกาของจำเลยที่ 2 เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โดยฎีกาข้อ 2.1 เป็นปัญหาว่า การวินิจฉัยข้อเท็จจริงคลาดเคลื่อน จากพยานหลักฐานในสำนวน ฎีกาข้อ 2.2 เป็นปัญหาเรื่องการรับฟัง พยานหลักฐาน และฎีกาข้อ 2.3-2.4 เป็นปัญหาในเรื่องการแปล ความหมายของถ้อยคำในตัวบทกฎหมายแล้วนำมาปรับแก่คดี โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 89 แผ่นที่ 2)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 วรรคหนึ่ง จำคุก 1 ปี
จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 76)
จำเลยที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 83)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ที่จำเลยที่ 2 ฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงคลาดเคลื่อนจากพยานหลักฐานในสำนวนก็ดี รับฟังพยานเอกสารที่รับฟังไม่ได้ก็ดี และการกระทำของจำเลยที่ 2ไม่ครบองค์ประกอบความผิดเพราะขาดเจตนาก็ดีนั้น เห็นว่าฎีกา ของจำเลยที่ 2 ดังกล่าวล้วนแต่เป็นฎีกาโต้เถียงดุลพินิจของศาล ในการรับฟังพยานหลักฐาน และโต้เถียงว่าจำเลยที่ 2ไม่มีเจตนากระทำความผิด ซึ่งปัญหาว่าจำเลยที่ 2 มีเจตนากระทำผิดหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริงฎีกาของจำเลยที่ 2จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
