แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องฎีกา โดยที่ทรัพย์พิพาทเป็นบ้านและที่ดินตั้งอยู่ในเขตชุมชนมีแต่ราคาจะสูงขึ้นหากเนิ่นนานไปโจทก์ก็ไม่เสียหาย แต่ถ้ามีการขายทอดตลาดและหากผู้ร้องชนะคดีในที่สุดผู้ร้องก็จะได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก โปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อน
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
กรณีเป็นชั้นบังคับคดี
คดีสืบเนื่องจาก โจทก์นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ดินโฉนดเลขที่ 12656 ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานีพร้อมกับบ้านเลขที่ 41 ซึ่งปลูกอยู่บนที่ดินดังกล่าว โดยอ้างว่าเป็นของจำเลยที่ 1 เพื่อนำขายทอดตลาดเอาเงินชำระหนี้ตามคำพิพากษา ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ที่ดินและบ้านที่โจทก์นำยึดไว้ดังกล่าวเป็นของผู้ร้อง มิใช่เป็นของจำเลยที่ 1 โจทก์ไม่มีสิทธินำยึดขอให้ศาลสั่งปล่อยทรัพย์ที่ยึดไว้คืนแก่ผู้ร้องศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้องของผู้ร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 49,48)
ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้งดการขายหรือจำหน่ายทรัพย์พิพาทในระหว่างอุทธรณ์ (อันดับ 42)
คำสั่ง
พิเคราะห์คำร้องของผู้ร้องแล้วพอแปลได้ว่า ผู้ร้องขอให้งดการขายทอดตลาดทรัพย์ที่ร้องขัดทรัพย์ไว้ก่อน อันเป็นการขอให้สั่งคุ้มครองประโยชน์ในระหว่างพิจารณาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 264 พิเคราะห์แล้วให้งดการขายทอดตลาดที่ดินโฉนดเลขที่ 12656 ตำบลในเมืองอำเภอเมืองอุบล จังหวัดอุบลราชธานี พร้อมทั้งบ้านเลขที่ 41ซึ่งปลูกอยู่บนที่ดินดังกล่าวในระหว่างฎีกา
