แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ศาลแรงงานกลางสั่งว่าให้ผู้อุทธรณ์คำสั่งวางเงินตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 234 ประกอบพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานกลางและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 31 เสียก่อนภายในระยะเวลาอุทธรณ์คำสั่ง แล้วจะสั่งคำร้องนี้ ต่อมาจำเลยยื่นคำร้องขอขยายเวลาวางเงินศาลแรงงานกลางสั่งว่า ไม่มีเหตุที่จะขยายเวลาให้ได้ ให้ยกคำร้องและสั่งคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยว่า จำเลยไม่วางเงินในกำหนดเวลาจึงมีคำสั่งไม่รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง
จำเลยเห็นว่า แม้จำเลยจะมิได้วางเงินตามกำหนด ศาลแรงงานกลางก็มีหน้าที่ต้องส่งคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไปยังศาลฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 เกี่ยวกับคำสั่งของศาลแรงงานกลางที่ไม่ยอมขยายเวลาให้จำเลยวางเงินนั้น เมื่อพิจารณาพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน มาตรา 26แล้ว ดุลพินิจดังกล่าว หาใช่ดุลพินิจเฉพาะศาลชั้นต้นเท่านั้นไม่หากศาลสูงเห็นเป็นการสมควร ย่อมแก้ไขดุลพินิจได้พร้อมนี้ จำเลยขอวางแคชเชียร์เช็คจำนวนเงิน 12,000 บาทเป็นประกันการชำระหนี้ตามคำพิพากษาหากศาลฎีกาพิพากษายืน โปรดรับแคชเชียร์เช็คเป็นหลักประกันและมีคำสั่งกลับคำสั่งของศาลแรงงานกลาง รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยื่นคำแก้อุทธรณ์คำสั่ง (อันดับ 49)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์ 4,000 บาทพร้อมทั้งดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันเลิกจ้างจนกว่าจะชำระเสร็จและสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า 7,333.33 บาทพร้อมทั้งดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันที่ 2 สิงหาคม 2530จนกว่าจะชำระเสร็จ คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยกฟ้องวันที่ 16 พฤศจิกายน 2530 จำเลยยื่นอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งในวันเดียวกันนั้นว่าไม่รับอุทธรณ์ (อันดับ 36)วันที่ 24 พฤศจิกายน 2530 จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลแรงงานกลางมีคำสั่งในวันเดียวกันนั้นว่า ให้ผู้อุทธรณ์คำสั่งวางเงินตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 31เสียภายในระยะเวลาอุทธรณ์คำสั่ง แล้วจะสั่งคำร้องนี้(อันดับ 39)วันที่ 30 พฤศจิกายน 2530 จำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลาวางเงินจนถึงวันที่ 3 ธันวาคม 2530 ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งให้ยกคำร้องและสั่งไม่รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยดังกล่าว(อันดับ 41,39)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 44)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งให้จำเลยวางเงินตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 จำเลยขอขยายระยะเวลาวางเงินตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่อนุญาต จำเลยจึงอุทธรณ์คำสั่งว่า แม้จำเลยไม่วางเงินตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234ศาลแรงงานกลางก็ยังมีหน้าที่จะต้องส่งคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไปยังศาลฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 เห็นว่าเมื่อจำเลยปฏิเสธไม่ปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 234 และมิได้รับอนุญาตให้ขยายระยะเวลาวางเงินตามคำร้องขอขยายระยะเวลาดังกล่าว การที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยจึงชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
