แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า รับอุทธรณ์ของโจทก์เฉพาะประเด็นข้อ 8 หน้าที่ 9 ที่โจทก์อุทธรณ์ว่า เงินโบนัสถือเป็นส่วนหนึ่งของค่าจ้าง จำเลยไม่มีสิทธินำเงินโบนัสของโจทก์ไปหักชำระหนี้เพราะขัดกับประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 30 ส่วนที่โจทก์อุทธรณ์ในทำนองว่า การที่โจทก์ไปฝึกอบรมตามฟ้องเป็นการไปปฏิบัติงานต่างประเทศตามข้อบังคับของจำเลยนั้นพิเคราะห์คำฟ้องอุทธรณ์ของโจทก์แล้วเห็นว่า เป็นการอุทธรณ์ปัญหาข้อเท็จจริงที่จะนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมายจึงไม่รับอุทธรณ์ส่วนนี้โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์เมื่อสรุปประเด็นทั้งหมดแล้วเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า การที่โจทก์เดินทางไปต่างประเทศนั้น เป็นการปฏิบัติงานตามคำสั่งและระเบียบข้อบังคับของจำเลยหรือไม่อีกประการหนึ่งตามอุทธรณ์ในประเด็นข้อที่ 5 หน้า 9 นั้น ก็เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ศาลแรงงานมีอำนาจพิจารณาคดีในปัญหาข้อนี้ตามที่จำเลยฟ้องแย้งหรือไม่ อย่างไรก็ตามหากศาลฎีกาฟังว่าตามประเด็นข้อที่ 1,2,3 และ 5 นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริงก็ขอได้โปรดวินิจฉัยถึงประเด็นทั้ง 4 ข้อดังกล่าวนี้ด้วยเพื่อเป็นบรรทัดฐานในการศึกษาและประโยชน์แห่งความยุติธรรม โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ทั้ง 5 ประเด็นด้วย
หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 68)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนคำสั่งของจำเลยที่ให้โจทก์คืนเงินค่าใช้จ่ายสมทบตามคำสั่งที่ 660/2531 ฉบับลงวันที่ 2 พฤศจิกายน 2531 และให้จำเลยชำระเงินโบนัสประจำปี พ.ศ. 2530 และพ.ศ. 2531 พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละสิบห้าต่อปี นับตั้งแต่วันที่จำเลยผิดนัดชำระหนี้เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จให้แก่โจทก์ จำเลยให้การและฟ้องแย้ง
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์ และให้โจทก์ชำระเงินยืมทดลองจำนวน 359,981.49 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีของต้นเงินดังกล่าวนับตั้งแต่วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2531เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จให้แก่จำเลย
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์บางข้อดังกล่าว (อันดับ 56)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 64)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว โจทก์อุทธรณ์โดยยกเหตุต่าง ๆ เกี่ยวกับการที่โจทก์ไปฝึกอบรมและดูงานต่างประเทศขึ้นอ้าง เพื่อให้ศาลฎีการับฟังว่าโจทก์ลาไปต่างประเทศเพื่อปฏิบัติงานในต่างประเทศ อุทธรณ์ของโจทก์เป็นเรื่องโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลาง ที่ฟังว่าจำเลยได้อนุมัติให้โจทก์ลาไปฝึกอบรมและดูงานต่างประเทศตามที่โจทก์ได้รับทุนจากรัฐบาลสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน หาใช่เป็นการที่จำเลยสั่งให้โจทก์เดินทางไปปฏิบัติงานต่างประเทศ จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่การวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า โจทก์มีสิทธิได้รับเงินสมทบเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทางหรือไม่ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ในข้อนี้ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
