แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลย ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขแล้ว ทั้งไม่เกี่ยวกับ ความสงบเรียบร้อยของประชาชนแต่อย่างใด จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายที่ได้ว่ากล่าวกันมาตั้งแต่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ และเป็นสาระสำคัญอันควรสู่ศาลสูงเพื่อได้รับวินิจฉัย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 30,000 บาทแก่โจทก์พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันที่ 9 สิงหาคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ แต่ทั้งนี้จำนวนดอกเบี้ยนับแต่วันดังกล่าวจนถึงวันฟ้องต้องไม่เกินกว่า3,844 บาท
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 89)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 90 แผ่นที่ 2)
คำสั่ง
คดีนี้จำนวนทุนทรัพย์ไม่เกินสองแสนบาท จำเลยฎีกาว่าหนี้ที่จำเลยกู้ยืมจากโจทก์เป็นหนี้ที่เกี่ยวกับกิจการในครอบครัวของโจทก์และมารดาของโจทก์ จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดชำระหนี้ให้แก่โจทก์ เป็นการฎีกาในข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขแล้วที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้องค่าคำร้องเป็นพับ
