แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันขอวางเงินสด 80,000 บาท เป็นหลักประกัน
หมายเหตุ โจทก์ฟ้องและแก้ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 137
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 137 จำคุก 1 เดือน คดีไม่ปรากฏว่าจำเลยเคยกระทำความผิดมาก่อนเปลี่ยนโทษจำคุกเป็นกักขังแทน ฯลฯ
ศาอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ลงโทษจำคุกจำเลยมีกำหนดหกเดือนนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอ้างว่าเป็นฎีกาข้อเท็จจริง(อันดับ 90)
จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งและยื่นคำร้องดังกล่าวโดยมีคำร้องประกอบ (อันดับ 97,100,99)
จำเลยเคยยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกามาครั้งหนึ่งแล้ว ศาลฎีกายกคำร้อง (อันดับ 91)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว และในชั้นอุทธรณ์
ศาลชั้นต้นตีราคาประกัน 20,000 บาท (อันดับ 59)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ตามคำร้องของจำเลย ไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงคำสั่งที่ไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา ยกคำร้อง
