แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จะขอให้ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ที่ลงชื่อในคำพิพากษาอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 221 เป็นเรื่องที่ผู้ฎีกาจะต้องดำเนินการเองมิใช่เป็นหน้าที่ของศาลชั้นต้นฎีกาของจำเลยที่ว่าศาลชั้นต้นที่ไม่อนุญาตให้จำเลยอ้างพยานเพิ่มเติม หลังจากพิจารณาเสร็จสำนวนแล้วเป็นฎีกาคัดค้านดุลพินิจของศาลจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงฎีกาว่าสภาพรถจักรยานยนต์ทั้งสองคันที่ชนกันขัดกับภาพถ่าย และบาดแผลที่จำเลยได้รับเป็นปัญหาข้อเท็จจริงฎีกาโต้แย้งคำวินิจฉัยของศาลที่ฟังว่าจำเลยแต่ละคนประมาทยิ่งหย่อนกว่ากันเป็นการวินิจฉัยเกินคำขอนอกฟ้องนอกประเด็นนั้น เมื่อศาลวินิจฉัยโดยอาศัยข้อเท็จจริงเพื่อใช้ประกอบดุลพินิจลงโทษย่อมมิใช่เป็นการวินิจฉัยเกินคำขอนอกฟ้องนอกประเด็น จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงและฎีกาว่าโจทก์โต้แย้งคำวินิจฉัยของศาลชั้นต้นที่ฟังว่าบริเวณที่เกิดเหตุไม่เป็นสถานที่คับขันตามฟ้อง เมื่อโจทก์มิได้ยกขึ้นมาในชั้นอุทธรณ์จึงยุติในศาลชั้นต้นฎีกาไม่ได้
