แหล่งที่มา : สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการวินิจฉัยฯ
ย่อสั้น
แม้ผู้ถูกฟ้องคดีจะเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐที่จัดตั้งขึ้นเพื่อดำเนินการตามวัตถุประสงค์ในการให้การศึกษา ส่งเสริมวิชาการและวิชาชีพชั้นสูงที่เน้นการปฏิบัติ ทำการสอน ทำการวิจัยผลิตครูวิชาชีพ อันเป็นบริการสาธารณะด้านการศึกษาในระดับอุดมศึกษา จึงเป็น “หน่วยงานทางปกครอง” ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ แต่การที่ผู้ฟ้องคดีซึ่งเคยเป็นนักศึกษาระดับปริญญาโทหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตและดุษฎีบัณฑิต วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ ยื่นฟ้องผู้ถูกฟ้องคดีอ้างว่าได้รับความเสียหายกรณีผู้ถูกฟ้องคดีไม่ชำระคืนเงินส่วนเกินที่ผู้ฟ้องคดีชำระเป็นค่าลงทะเบียนเรียนในระดับปริญญาโทให้แก่ผู้ฟ้องคดี กรณีจึงมิใช่การฟ้องเรียกเงินชดเชยความเสียหายที่เกิดจากการใช้อำนาจตามกฎหมาย หรือจากกฎ คำสั่งทางปกครองหรือคำสั่งอื่นของผู้ถูกฟ้องคดี และมิใช่การฟ้องเรียกเงินค่าเสียหายที่เกิดจากการละเลยต่อหน้าที่ในการจัดทำบริการสาธารณะด้านการศึกษาซึ่งเป็นหน้าที่ทางปกครองของผู้ถูกฟ้องคดี จึงไม่เข้าลักษณะคดีพิพาทซึ่งอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ คดีนี้จึงเป็นคดีที่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรมซึ่งเป็นศาลที่มีเขตอำนาจทั่วไป
