แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเป็นเสมียนอำเภอประจำแผนกสรรพากรแต่ยังมีข้อที่ช่วยราชการอื่นในเวลา+ได้พิมพ์ลายมือปลอมลง+ต้นขั้วใบอนุญาตให้คนด้าวกลับเข้าเมือง แล+ข้อความเท็จลงในบัญชี+ในครัว ดังนี้ถือว่าเป็น+ที่จำเลยกระทำใน+ต้องมีผิดตาม ม.229-230
ย่อยาว
จำเลยเป็นเสมียนอำเภอประจำแผนกสรรพากร แต่มีหน้าที่ทำราชการอื่นซึ่งเป็นราชการในอำเภอด้วยในเมื่อมีราชการฉุกเฉิน ได้มี ง.กับพวกรวม ๗ คน ยื่นคำร้องต่อกรมการอำเภอขออนุญาตกลับเข้าเมือง โดยแจ้งว่าเป็นคนเคยอยู่ในบ้านเลขหมาย ๓๑๓๙ ก.แล้ว กรมการอำเภอหลงเชื่อจึงออกใบอนุญาตให้ คำร้องขออนุญาตนี้นายอำเภอเป็นผู้ให้จำเลยเขียนกรอกใบอนุญาตให้ผู้ร้อง แลปรากฏว่าคำร้องนี้จำเลยเป็นผู้พิมพ์ลายมือปลอมเป็นลายพิมพ์นิ้วมิอผู้ขออนุญาต ๒ คน แลจำเลยพิมพ์ลายมือของจำเลยลงในสมุดต้นขั้วใบอนุญาตโดยสับเปลี่ยนเลขที่ปลอมเป็นของผู้อนุญาตคนอื่น ทั้งยังได้แก้เลข ปี พ.ศ.ที่ผู้ขออนุญาตเข้ามาอยู่ในบ้านในบัญชีสำมะโนครัว ทั้งนี้เพื่อให้เสียเงินค่าธรรมเนียมในฐานที่เป็นคนเคยอยู่ในกรุงสยามแล้ว ซึ่งต้องเสียน้อยกว่าผู้ที่ไม่เคยเข้ามาในกรุงสยามเลย
ศาลล่างทั้ง ๒พิพากษาว่า จำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๒๙ และ ๒๓๐ รวม ๓ กะทงให้จำคุก ๑๐ ปี
ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำของจำเลยต้องถือว่าเป็นกิจการที่จำเลยได้กระทำในหน้าที่ เพราะตามคำนายอำเภอซึ่งเป็นผู้ใช้จำเลยได้ยืนยันว่าเป็นหน้าที่ราชการของจำเลย พิพากษายืนตามศาลล่าง แต่ให้ลงโทษจำคุก ๗ ปี
