แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลูกจ้างมีหน้าที่ขับรถยนต์ เมื่องานเลิกแล้วได้ขับรถยนต์ของนายจ้าง (กรมโยธาเทศบาล) บรรทุกเครื่องครัวของคนงานอีกคนหนึ่งเอาไปส่งยังบ้านพี่สาวของคนงานนั้น อันเป็นกิจธุระส่วนตัวโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้มีหน้าที่ควบคุมดูแลรถยนต์ แล้วไปชนบุตร ของโจทก์ตาย การละเมิดนี้ไม่ใช่การกระทำในทางการที่จ้าง นายจ้างไม่ต้องร่วมรับผิดในผลแห่งการละเมิดด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นลูกจ้างของจำเลยที่ ๒ ขับรถยนต์ของจำเลยที่ ๒ อันเป็นการกระทำในทางการจ้าง ชนบุตรของโจทก์ถึงแก่ความตาย เป็นการละเมิด ขอให้จำเลยทั้งสองใช้ค่าเสียหาย
จำเลยที่ ๑ ขาดนัดยื่นคำให้การ ส่วนจำเลยที่ ๒ ต่อสู้ว่าจำเลยที่ ๑ ลักลอบเอารถยนต์ของจำเลยที่ ๒ ไปใช้ในกิจส่วนตัว จำเลยที่ ๒ ไม่ต้องรับผิด
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ ๑ แต่ผู้เดียวรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้โจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ขอให้จำเลยที่ ๒ ร่วมรับผิด
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำเลยที่ ๒ ร่วมกับจำเลยที่ ๑ รับผิดต่อโจทก์ด้วย
จำเลยที่ ๒ ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยที่ ๑ เป็นคนขับรถยนต์ (ลูกจ้าง) ของจำเลยที่ ๒ เมื่องานเลิกแล้วได้ขับรถยนต์ของจำเลยที่ ๒ บรรทุกเครื่องครัวของคนงานไปส่งยังบ้านพี่สาวของคนงานนั้น อันเป็นกิจธุระส่วนตัว โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้บังคับบัญชา แล้วไปชนบุตรของโจทก์ตาย วินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยที่ ๑ ไม่ใช่การกระทำในทางการที่จ้าง จำเลยที่ ๒ ไม่ต้องร่วมรับผิดในผลแห่งการละเมิดนี้
พิพากษาแก้
