แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับศาลแรงงานกลางสั่งอุทธรณ์ว่าอุทธรณ์โจทก์เป็นอุทธรณ์ที่โต้แย้งดุลยพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาล จึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์จำเลย และสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับว่า ศาลไม่รับอุทธรณ์แล้วจึงไม่รับคำร้องขอทุเลา
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายทั้งสิ้นกล่าวคือ การที่ศาลแรงงานกลางรับฟังว่า จำเลยกำหนดให้พนักงานทำงานวันละ 8 ชั่วโมงนั้น ยังคลาดเคลื่อนอยู่เป็นการวินิจฉัยพยานหลักฐานนอกสำนวน หาใช่เป็นดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลไม่และลักษณะการจ้างนี้เป็นการจ้างเหมาโดยได้กำหนดค่าล่วงเวลารวมไปกับอัตราเงินเดือนด้วยแล้วซึ่งกรณีไม่มีกฎหมายระบุห้ามไว้ นอกจากนี้ภารการพิสูจน์ประเด็นที่ว่าโจทก์ ทำงานล่วงเวลา วันละ 4 ชั่วโมง ต้องตกอยู่แก่โจทก์ เพราะโจทก์เป็นฝ่ายกล่าวอ้าง อย่างไรก็ตามหากจำเลยจะต้องรับผิดต่อโจทก์ในเงินค่าล่วงเวลาดังกล่าวก็คงรับผิดไม่เกินวันละ 3 ชั่วโมง เพราะต้องหักเวลาพักออกเสีย 1 ชั่วโมง ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยใช้ค่าล่วงเวลาอัตราวันละ 4 ชั่วโมง จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ซึ่งถือเป็นปัญหาข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนโปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยและมีคำสั่งอนุญาตให้ทุเลาการบังคับคดีด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 38)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าล่วงเวลาให้โจทก์จำนวน 53,908.85 บาท
จำเลยอุทธรณ์พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์และคำร้องขอทุเลาการบังคับดังกล่าว(อันดับ 30,31)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 35)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์ของจำเลยที่ว่า จำเลยตกลงกับโจทก์ให้ทำงานผลัดละ 12 ชั่วโมง และการจ้างโจทก์ทำงานวันละ 12ชั่วโมง ได้รวมค่าล่วงเวลาอยู่ในเงินเดือนแล้ว เป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงซึ่งศาลแรงงานกลางฟังว่า จำเลยกำหนดให้พนักงานทำงานวันละ 8 ชั่วโมง และเงินเดือนของโจทก์ไม่รวมค่าล่วงเวลาด้วย จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ส่วนอุทธรณ์ของจำเลยที่ว่า จำเลยต้องรับผิดค่าล่วงเวลาไม่เกินวันละ 3 ชั่วโมง เพราะต้องหักเวลาพัก 1 ชั่วโมงออกนั้น ในข้อนี้จำเลยยกขึ้นต่อสู้ไว้ในคำให้การแต่เพียงว่า เอกสารท้ายฟ้อง (บัญชีการทำงานล่วงเวลา)ไม่ถูกต้องต่อความจริง แต่ไม่ถูกต้องอย่างไรไม่ได้กล่าวให้ชัดแจ้งจึงเป็นอุทธรณ์ในข้อที่ไม่ได้ยกขึ้นต่อสู้ไว้ในศาลแรงงานกลางที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์จำเลยชอบแล้วให้ยกคำร้อง
