แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริง จึงไม่รับอุทธรณ์
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยที่ว่า การที่โจทก์ไปที่หน่วยงานบางไทรทั้งที่ได้รับคำสั่งจากจำเลยให้ไปรายงานตัวที่สำนักงานใหญ่ปากเกร็ดนั้น เป็นการไปต่างสถานที่แม้จะเป็นหน่วยงานของจำเลยก็ตาม ถือว่าจำเลยขาดงาน 3 วันติดต่อกันโดยไม่มีเหตุอันสมควรเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยด้วย
หมายเหตุ ศาลแรงงานกลางได้ส่งสำเนาคำร้องให้โจทก์โดยทางไปรษณีย์ ลงทะเบียนตอบรับแล้ว (อันดับ 46)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า จำนวน 1,500 บาท และค่าชดเชยจำนวน 18,000 บาทแก่โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 35)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 37)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้บังคับบัญชาของโจทก์ส่งโจทก์คืนจากหน่วยงานจังหวัดนครราชสีมา แล้วให้มารายงานตัวต่อนางลัดดารองผู้จัดการของจำเลยและโจทก์ไปทำงานทุกวันโดยระหว่างวันที่ 1 ถึงวันที่ 15 สิงหาคม 2531 โจทก์มาอยู่ที่หน่วยงานบางไทร จึงถือไม่ได้ว่าโจทก์ขาดงานเกินสามวัน จำเลยอุทธรณ์ว่า โจทก์มิได้มารายงานตัวต่อนางลัดดาที่สำนักงานของจำเลยโดยโจทก์จะไปอยู่ที่หน่วยงานบางไทร ซึ่งโจทก์ไม่มีหน้าที่แล้วไม่ได้ การกระทำของโจทก์เป็นการละทิ้งหน้าที่เป็นเวลาสามวันทำงานติดต่อกันแล้ว เป็นเรื่องโต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางอันเป็นข้อเท็จจริง ที่ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
