แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยที่ 1เป็นข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระในอันที่จะเข้าสู่การวินิจฉัยของศาลฎีกา จึงไม่รับ
จำเลยที่ 1 เห็นว่า ในการขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยที่ 1เจ้าพนักงานบังคับคดีดำเนินการฝ่าฝืนบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 296 วรรคแรก เพราะทำการขายทอดตลาดโดยไม่มีตัวจำเลยอยู่ในที่ ๆ ทำการขายทอดตลาด อีกทั้งบ้านของจำเลยที่ 1 ซึ่งเจ้าพนักงานบังคับคดีทำการขายทอดตลาดนั้นลักษณะเป็นเรือนโบราณ มีคนอาศัยอยู่ถึง 8 คน ราคาไม่น้อยกว่า100,000 บาท แต่เจ้าพนักงานบังคับคดีประมูลขายเพียง10,000 บาทประกอบกับมีผู้ประมูลซื้อทรัพย์รายนี้เพียงคนเดียว โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์แถลงข้างคำร้องว่าได้รับสำเนาแล้ว(อันดับ 60 แผ่นที่ 2)
กรณีเป็นชั้นบังคับคดี
สืบเนื่องมาจากเมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม 2529 เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ดำเนินการขายทอดตลาดบ้านเลขที่ 22/1 หมู่ที่ 1ตำบลบ้านชีอำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี ของจำเลยที่ 1เพื่อบังคับชำระหนี้ตามคำพิพากษาแก่โจทก์ และศาลชั้นต้นได้มีคำสั่งให้ขายทรัพย์ดังกล่าวแก่นายสมชาย สัยละมัย ในราคา10,000 บาท จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องในวันเดียวกันขอให้เลื่อนการขายทอดตลาดทรัพย์ดังกล่าวไปสักนิดหนึ่งเพื่อหาเงินมาชำระหนี้ให้แก่โจทก์ ศาลชั้นต้นสอบโจทก์และเจ้าพนักงานบังคับคดีแล้วทนายโจทก์แถลงคัดค้านและเจ้าพนักงานบังคับคดีแถลงว่าได้ดำเนินการขายทอดตลาดตั้งแต่เวลา 10.00 นาฬิกา เสร็จสิ้นในเวลา10.10 นาฬิกาจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอเลื่อนคดีภายหลังการขายทอดตลาดเสร็จสิ้นอีกทั้งก่อนขายทอดตลาดได้ประกาศทางเครื่องขยายเสียงด้วยแล้วจึงไม่อนุญาตให้เลื่อนการขายทอดตลาด ให้ยกคำร้องของจำเลยที่ 1
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 59)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 60 แผ่นที่ 2)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของจำเลยไม่ต้องห้ามฎีกา และมิใช่เป็นฎีกาข้อกฎหมายที่ไร้สาระ ให้รับฎีกาจำเลยที่ 1 สำเนาให้โจทก์ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
