แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ร่วมฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นฎีกาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 จึงไม่รับโจทก์ร่วมเห็นว่า โจทก์ร่วมฎีกาว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาโดยฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวนและฟังข้อเท็จจริงไม่สิ้นกระแสความ ซึ่งเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย โจทก์ร่วมมีสิทธิฎีกาได้ โปรดสั่งรับฎีกาของโจทก์ร่วมไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 73 แผ่นที่ 2)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3(1),(3),(5)ระหว่างพิจารณา นางสาวดุษฎีเหมพูลเสริฐ ผู้เสียหายขอเข้ามาเป็นโจทก์ร่วม ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ร่วมฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 68)
โจทก์ร่วมจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 69)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ที่โจทก์ร่วมฎีกาอ้างว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาโดยฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวนและฟังข้อเท็จจริงยังไม่สิ้นกระแสความนั้น เมื่อตรวจฎีกาของโจทก์ร่วมแล้วเห็นว่าเป็นฎีกาคัดค้านดุลยพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลอุทธรณ์ จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 220 ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ร่วมนั้นชอบแล้วให้ยกคำร้องของโจทก์ร่วม
